
Anoreksja bezwzględnie wymaga pomocy specjalisty, niekiedy kilku. Podstawą jest psychoterapia, w stanie ciężkim niezbędna może okazać się hospitalizacja.
... Leczenie
Pierwszą z reakcji rodziny, po zaobserwowaniu zaburzenia, jest przeważnie narzucenie na chorą przymusu jedzenia. Pojawia się kontrola, także w tej sferze życia, jednocześnie reakcją jest okłamywanie, chowanie jedzenia i pojawia się najgorsza z możliwych sytuacji - tymczasowa bulimia. Chora przyjmuje pokarmy, po czym usuwa je z organizmu przy użyciu tabletek przeczyszczających lub wymiotując. Powoduje to jeszcze większą frustrację i załamanie - anoreksja przez same chore jest postrzegana jako coś czystego, dążenie do perfekcji w życiu i sposób na kontrolę, gdy w przypadku bulimii, chora czuje sie jak śmietnik, nienawidzi swojego ciała i odczuwa wstręt, powodujący popadanie w głębszą depresję. Anoreksja jest chorobą mentalną, niezdeterminowaną fizycznie, w związku z czym terapia nie może ograniczać się tylko do zwykłego przymuszania do jedzenia, czy podawania leków.
Temat bloga w 100% "na czasie".. a same zdjecia pokazują jak głęboko sięga ten problem. Fotografie są tak przerażające że nie ma możliwości by się nie zastanowić chwilę nad tym tematem.
OdpowiedzUsuńMoja siostra leczyła się w Wielkopolskim Instytucie Psychoterapii http://wip-poznan.pl/psychoterapia – terapeuci spisali się doskonale. Od kilku tygodni w końcu ma się dobrze.
OdpowiedzUsuń